فروغ جان سلام .

من را در غم خودت شريك بدون . از خدا برات طلب صبر مي كنم .

غريبه آشنا

* تقديم به فروغ جاودانه ساحل ارامش *

گفتى که من از روز ازل سوخته بودم..

با داغ چراغ غزل افروخته بودم ...
آرى من از آن بارقه کوکب چشمت...

دلسوخته، دلسوخته، دلسوخته بودم.......

سلام اقا مرسي به وب من نظر دادي!! فروغ خانوم چه جوري وب من را پيدا کردي؟؟

راستي ميتوني

در انديشه و کشمکش افکارم ، در گذر از لحظه هاي با تو بودن ...! گيج و حيرت زده به هر سو نگاه خيره ام را دوختم ...!

واژه ها را در ذهنم يک به يک نوشتم ...! خط زدم ...! نوشتم ...! خط زدم ...! و باز هم نوشتم ...! خط زدم ....!

دلم باراني شد ...! نگاهم خيس شد ..! ترا ديدم که نبوده ايي ...! خود را ديدم که نبوده ام ...! ما کجا بوديم ..؟ در کدامين باور جاي داشتيم ...؟ در کدامين مکان و کدامين زمان - خود را جا گذاشتيم ...! خودم را ، من را ، خوده صبورم را ، منه انتظارم را ....!

کدامين قصه را نا تمام خواندم ؟

نشسته ام و چاي مينوشم .. چايي هميشه تلخ ...!

چشمانم به نگاه تو است ...! مشامم را بوي مريم و ياس پر ميکند ...

از ايمانم به خداوند ...! وايمانم به تو ...!

ديشب خداوند اينجا بود ...!

خدايم اينجا بود ...! خدايمان اينجا بود ...!

سينه ام از روح القدسش پر شد ...!

خداوند .. در من دميد ...!

جاني دوباره گرفتم ...!

از دم مسيحايي اش ...!

مژده اي داد ...؟ که ميايي؟

ميدانم ...!

مسيحا نفسي ميآيد ...!

سلام.وقتي حرفاتو ميخونم قلبم بد جوري بدرد مياد.در غربت بودن همخونه غم شدن

كاش ميشد كلامي پيدا ميكردم تا آرام جانت ميشد فقط براي من

كاش ...كاش مونده.

قصه ي نوشتم شايد از يك باور غلط كه هميشه مي گفتند: بابا نان داد- بابا آب داد. نميدونم تو باور داري يانه .بيا بخون از دردهاي يك زن.

ترسم از تکرار است .. تکراري سخت سرد ، تکراري که بي تو باشم ... دلم از تکرارم برتو دلهره و غصه ام را دو چندان ميکند ... ! که نکند برايت تکراري را تداعي کنم که خسته از تنم ، ذهنم ، صحبت و ماندنم شوي ...! من از تکراري شدنم ميترسم ...! من از رفتنت ميترسم ... من از نبودنم ... من از صداقتي که بيهوده بگذرد ... ! من از مرگ عشق ميترسم ... من از بي تو بودن ... من از سکوت ميترسم ... من از خسته شدنت ... من از بيهوده بودنم سخت ميترسم ...!

يه نفس همنفسم باش، نذار از نفس بيافتم !

ترسم از شب نيست ... ترسم از نبودن نيست ... ترسم از دلي است که پرده پوشي نميداند ... و زماني که بيهوده بگذرد ... و باز در امتداد شک و دلهره ... اسير وسوسه انديشه هاي خود به راه خود برويم ... راهي که هر لحظه ترس و دلهره ، بر اندام شب ،

مي اندازد ...!

گاهي اوقات شايدبهتر آن باشد كه در سكوت خود را آرام كنيم... باراني باشي.

سلام فروغ نازنين...به يمن مقدم بهار چه افتخاري نصيب من شد...آشنايي با شما عزيز ...البته من خيلي وقته بهتون سر ميزنم و كامنتهاتون رو براي عزيزانم ميبينم و عكسهاي زيبايي كه ميگذاريد براي اون عزيزان...واقعاً خوشحالم كه اين افتخار نصيب من هم شد كه بهم سر بزنيد...منونم گل نازنينم...باز هم ميتونم منتظرتون باشم؟؟

سلام فروغ عزيز ...آدرس وبلاگم عوض شد اينجا نوشتم ..خوشحال ميشم قدم رنجه كني .منت بگذار بر من ...خاك پا . م/ شيدا ...///

اميد وارم ديگر غم نبيني و غم اخرت باشه ديگر بس است از امروز نوشته هاي بهتر و قشنگتر بنوس زندگي تا بوده چنين بوده انشا الا بعد از اين از شادي و زندگي بنويسي باشه قربانت مامانت كمي هم فكر بقيه را بكن خدا نگهدار

~

:)