۱۵ اسفند روز تولد  پارسا بود که من اصلا نتونستم بهشون تبریک بگم . از همینجا ازشون عذر میخوام و تبریک میگم . امیدوارم دلت شاد و مشکلات در سال جدید براتون هموار باشه .

بعد هم که دیگه میلاد طبیعت .......

عیدتون مبارک ..... بعد از سالها  دوباره عید ایران رو دیدم . و چه عیدی رو هم  دیدم .

یکهفته اول رو رفتم شمال ویلای عموم . واااااااااااااااااااای که چقدر سرد بوددددد.

خیلی خوش گذشت در کنار همه فامیل ..ولی سرما زیاد بود . منم که فراری از سرما . بهر حال از خدا که پنهون نیست از شما هم پنهون نباشه که توبه کردم که دیگه عید شمال تشریف نبرم .........

و حرف اخر...

هر جا رفتیم و هر کاری کردیم و مخصوص سر هفت سین . همون موقع که هرکسی برای عزیزانش دعا میکنه . منم برات کلی قران و فاتحه هدیه کردم . عزیززززززززم جات خالی بود . همیشه خالی هست . ولی توی روز اول عید بیشتر نبودنت حس میشد . خدا شاهد بود که هر کدوم از ما . بدون  اینکه حرفی بزنیم . با اشک توی چشمهامون . دنبالت بودیم .

عید و امسال عیدی ندارم

خدا به همرات عزیزم ...هر جا که هستی .

به خدا دلم میخواد بنویسم . ولی چیزی که بتونم توش براتون شادی داشته باشم ندارم . دوستای قدیم من میدونن . که من همیشه هر چی توی دلم میگذشت رو به وبلاگم منتقل میکردم . ولی توی این روزگار که همه شماها برای خودتون چندتا غم و غصه کوچیک دارید . پیش خودم میگم . درست نیست . با خوندن مطالب من به جای انرژی گرفتن . منم غمی به غمهاتون اضافه کنم ... تصمیم دارم هفته دیگه داستان واقعی رو به قلم بیارم ...... تا هفته بعد . ......

آنقدر مومن و پاکی که به هنگام وداع

حیفم آید که تو را دست خدا بسپارم ....