سلام . مهربونای  خودم

سلام آشنای احساسم

سلام به نگاهت که تکیه گاه امن من است

فقط 1 ماه دیگه بهم وقت بدین بازم  میام و به وبلاگ همتون سر میزنم . یه کم . سرم شلوغه و در اسرع وقت از خجالت همتون در میام . مطمعن باشید که سر میزنم به همه دوستان جدیدی که اومدن و منو شرمنده محبتهای خوب خودشون کردن و

امروز که گذشت . 1 آذر بود و یکی از قشنگترین روزهای خدا . تولد دو عمه خوب و مهربونم بود . . تولدشونو اینجا هم تبریک میگم....

و اما

و اما . به خدا جات خالیه . خیلی خالی . بیشتر از اونچیزی که فکرشو کنی . یه چشمم خون هست و یه چشمم غم . واییییییییییییییییی که خدا با بردن تو چی میخواست به من بگه ؟داغون شدم . خیلی داغون . میدونم قول دادم چیزی دیگه نگم و ننویسم . ولی ..........ولی بدون که فقط جات خالی بود .

همه جا هستی

راستی تولد بابا عظیمی هم مبارک باشه .

هر کدوم از دوستان که دوست دارن و سر میزنن و کامنت میزارن من شرمندشون هستم . باور کن که تا وقتم آزاد بشه . نشستم . در بست پای نت ................

فعلا . از خدا میخوام دلتونو شاد کنه و لبتونو خندون .

به یاد همه اسیرهای خاکمون هم یه صلوات بفرست . مخصصصوصا برای رضای من که دیگه بینمون نیست . 107 روز گذشت