دوباره دلم واسه غربت چشمات تنگه/

دوباره اين دل ديونه واست دلتنگه/

وقت ازتو خوندن ستاره ترانه هام/

اسم تو براي من قشنگترين آهنگه/

بي تو يك پرنده اسيربي پروازم/

باتو اما مي رسم به قله آوازم/

اگرتا آخراين ترانه با من باشي/

واسه تو سقفي از آهنگ و صدا ميسازم/

با يه چشمك دوباره منو زنده كن ستاره/

نذار ازنفس بيفتم تويي تنها راه چاره/

آي ستاره آي ستاره بي تو شب نوري نداره/

اين ترانه تا هميشه تورو ياد من مياره

باز يکي با غصه هاش داره اواز ميخونه /

وقتي غم تو دل باشه .ديگه مردن اسونه/

قامتش خم شده از کوله ي سياه غم /

چي ميخواد تو روزگار جز خدا کي ميدونه /

کيه اين مرد غريب مثل من پريشونه /

ميدونه همين شب و تو دنيا مهمونه /

باز با بار غم خودشو دار ميزنه /

پشت خونه ي دلش غم داره در ميزنه /

مي دونه تو زندگي اش ديگه خط اخره /

رو سرش جغد مرگ . داره پر پر مي زنه /

کيه اين مرد غريب ..مثل من پريشونه /

ميدونه همين شب و ....///

كي اشكاتو پاك ميكنه /

شبها كه غصه داري /

دست رو موهات كي ميكشه /

وقتي منو نداري؟ /

شونه كي مرهم هق هقت ميشه دوباره /

از كي بهونه ميگيري شباي بي ستاره /

برگ ريزوناي پاييز كي چشم به رات نشسته؟/

از جلو پات جمع ميكنه برگهاي زرد و خسته؟ /

كي منتظر ميمونه حتي شباي يلدا /

تا خنده رو لبات بياد /

شب برسه به فردا /

كي از سرود بارون قصه برات ميسازه /

از عاشقي ميخونه/

وقتي كه راه درازه /

كي از ستاره بارون /

چشماشو هم ميذاره/

نكنه ستاره يي بياد /

ياد تو رو نياره

آمد اما در نگاهش آن نوازشها نبود/

چشم خواب آلوده اش را مستي رويا نبود/

نقش عشق و اروز از چهره دل شسته بود/

عكش شيدايي در آن آيينه شيدا نبود/

لب همان لب بود.اما بوسه اش گرمي نداشت/

دل همان دل بود اما مست و بي پروا نبود/

در دل بيدار خود جز دين رسوايي نداشت/

گر چه روزي همنشين جز با من رسوا نبود/

در نگاه سرد او غوغاي دل خاموش بود/

برق چشمش را نشان از آتش سودا نبود/

ديده ام آن چشم درخشان را ولي در اين صدف/

گوهر اشكي كه من ميخواستم پيدا نبود/

در لب لرزان من فرياد دل خاموش بود/

آخر آن تنها اميد جان من تنها نبود/

جز من و او ديگري هم بود اما اي دريغ/

آگه از درد دلم زآن عشق جان فرسا نبود... ...

آمد اما در نگاهش آن نوازشها نبود/چشم خواب آلوده اش را مستي رويا نبود/نقش عشق و اروز از چهره دل شسته بود/عكش شيدايي در آن آيينه شيدا نبود/لب همان لب بود.اما بوسه اش گرمي نداشت/دل همان دل بود اما مست و بي پروا نبود/در دل بيدار خود جز دين رسوايي نداشت/گر چه روزي همنشين جز با من رسوا نبود/در نگاه سرد او غوغاي دل خاموش بود/برق چشمش را نشان از آتش سودا نبود/ديده ام آن چشم درخشان را ولي در اين صدف/گوهر اشكي كه من ميخواستم پيدا نبود/در لب لرزان من فرياد دل خاموش بود/آخر آن تنها اميد جان من تنها نبود/جز من و او ديگري هم بود اما اي دريغ/آگه از درد دلم زآن عشق جان فرسا نبود...

سلام خواهر خوبم.ممنون كه سر زدين...سايت زيبايي دارين...و نوشته هاش زيباتر.با اجازتون شعري كه در وصف عشق بود تو وبلاگم گذاشتم...

برام دعا كنين....عيد شما و همه دوستان عزيزم هم مبارك...سال خوبي داشته باشين...

در پناه حق...

بدرود

kheyli doost debaye.

khshid.baraoo azatam bayad mazerat khhi konam be khatere in ke dir behet sar mizanam b bedoonam baraye doostet nazi che etefaghi oftede age mitooni begsalam doosete khooba