زندگي رسم ناجوانمردانه ايست و مرگ حقي كه بموقع نصيب دمي نميشود. آنانكه آرزويش در سر ميپرورانند زندگا تنهايشان نميگذارد و آناكه عاشق دنيايند تزكشان ميكند! بقول خودت زندگي يك ترنه كه آخرين ايستگاهش مرگه پس در طول مسير كمي با همسفران باشيم تا موقع جدايي افسوسشو نخوريم!...

براي درد دل هنوز دوستان مشتاق شنيدن كلامت هستند اما اگر خودت خواهي! هنوز در خانه قلب برايت باز است اما اگر لايق بداني!

گر بوقت جدايي شكستن قلبي كفايت كند

بوقت وصال مرا ندايي بس كند