ديگر خوابي چشمم را به رويا نميبرد ... خوابي که اطلسي ها يش روزي بر گلداني نجوا ميکرد ... خوابي که ميشد از سايه هايش بالا رفت ... و از بالاترين مزغل پنجره اي ماه را چيد ...ديگر نشاني ميان ما نخواهد بود .. اين آخرين نشان بود. پنجره ها را بسته ام .. :) :)