دلم از خيلي روزا با کسي نيست ..

تو دلم فرياد و فرياد رسي نيست ..

شدم اون هرزه گياهي که گلاش

پر پره دستاي خا رو خسي نيست ..

ديگه دل با کسي نيست

ديگه فرياد رسي نيست ..

آسمون ابري شده ..

ديگه خارو خسي نيست ..

بارون از ابرا سبکتر ميپره ..

هر کسي سر بسوي خودش داره ..

مثل لاک پشت تو خودم قايم شدم ..

ديگه هيچ کس دلم و نميبره