گل گلدون من شکسته در باد تو بيا تا دلم نکرده فريادگل شب بو ديگه شب بو نمي ده کي گل شب بو را از شاخه چيدهگوشه آسمون پر رنگين کمون من مثل تاريکي، تو مثل مهتاباگه باد از سر زلف تو نگذره من مي رم گم مي شم تو جنگل خوابگل گلدون من ماه ايوون من از تو تنها شدم چو ماهي از آبگل هر آرزو، رفته از رنگ و بو من شدم رودخونه دلم يه مردابآسمون آبي مي شه امّا گل خورشيد رو شاخه هاي بيد دلش مي گيرهدرّه مهتابي مي شه امّا گل مهتاباز برکه هاي آب بالا نميرهتو که دست تکون مي دي به ستاره جون مي ديمي شکفه گل از گل باغ وقتي چشمات هم مياددو ستاره کم مياد مي سوزه شقايق از داغگل گلدون من ماه ايوون من از تو تنها شدم چو ماهي از آبگل هر آرزو، رفته از رنگ و بو من شدم رودخونه دلم يه مرداب
(فرهاد شيباني) . (سيمين غانم)
اگه ارزششو داشت يكم روي اين شعر فكر كن!
