به نام خداي بزرگ.سلام فروغ جان.بعد سالي باز هم حضورتو تو وبلاگم ديدم نميدوني كه چقدر خوشحال شدم.داشم پر در مي اوردم خدا اين فذوغ هست خودشه .اره فروغ جان من هم بابامو از دست دادم شما هم رضاتو.اميدوارم روحشون شاد باشه.تا به امروز 1سال و چهار ماه و 12 روز هست كه بابم فوت كرده ولي هنوز من به عكساش نگاه ميكنم و ميگم الان هست كه پيدا شه.وقتي ميام خونه منتظرم ميشم تا باز هم صدام كنه و بگه دير كردي كجا بودي ديگه نري سر نهار بيليارد بازي كني.دلم واسه حرفاش لك زده و هنوز هر شب گونه هاي من به ياد بابام از اشك خيس ميشه.هنوز فكر ميكنم مياد اما رفته.((((اون كه رفته ديگه هيچ وقت نمياد ////////تا قيامت دل من گريه ميخواد))))))هيچ وقت نميان.تنها ياد و خاطراتشان با ما ميمونه.هر كي هم بگه ميتونم دركت كنم دروغ ميگه.هر كسي تجربه كنه و داغ عزيزشو ببينه ميدونه منو تو چي ميگيم.فروغ جان باز هم بيا وبلاگ من.وقتي يه همدرد ميبينم خيلي خوشحال ميشم.خدا روح اقا رضا رو قرين شادي و رحمت كنه.قربونت خدانگهدار