گل گلدون من .شکسته در باد .. تو بيا تا دلم نکرده فرياد .. گل شبوّ ديگه شب بو نميده ... کي گل شب بو رو از شاخه چيده .. گوشه آسمون . پُر رنگين کمون .. من مثل تاريکي ..تو مثل مهتاب .. اگه باد از سرِ زلف تو نگذره .. من ميرم گم ميشم تو جنگل خواب .. گل گلدون من ..ماه ايوون من .. از تو تنها شدم .. چو ماهي از آب .. گل هر آرزو .. رفته از رنگ و بو .. من شدم رودخونه .دلم يه مُرداب .. آسمون آبي ميشه ..اما گل خورشيد رو شاخه هاي بيد ..دلش ميگيره .. درّه مهتابي ميشه اما گل مهتاب .. از برکه هاي آب ..بالا نميره .. تو که دست تکون مي دي .. به ستاره جون ميدي .. ميشکفه گل از گل باغ .. وقتي چشمات هم مياد .. دو ستاره کم مياد .. ميسوزه شقايق داغ ..