مي خوانمت
به مقدس ترين ِ آواها
مي خوانمت
تا مسافر چشمان پرباران
تا ميهمان نگاه به مهتاب دوخته ام شوي
تا بيايي از آن سوي هر چه هست
تا بخواني ام ، به كلامي ، به نگاهي ، به لبخندي حتي ، مي خوانمت ، تا پژواك ندايم
فرو ريزد اين ديوار كج خيال فاصله را
مي خوانمت به حرمت پاك عشقت

ميخوانمت ، به نام ، به نام خدا .....