چه شوري دارد فصل پنبه چينيکودکان سفيد زمينباريده از دل خاکاينجا سرزمين من استاينجا آفتاب کمي مورب مي تابداينجا آسمان شب و صبح يکي نيستاينجا نفسم بر مي آيد اما باز نمي روداينجا همه چيز بوي غريبي داردنه بوي غريبي که بويي غريباينجا ميان هياهوي " من اگر باشم آسمان آبي تر است" چيزي گم استاينجا صداهايي مي خوانند: "بشتابيد برشهاي زمين مال شما "اينجا سرزمين من استاينجا اما چيزي کم دارداينجا تو هم نيستي ..!!!تو که نباشي دوري هست ...!!دوري هم درد دارد نازنين ...!!!تو که نباشي کسي مي نشيند کنار سايه ابرها بر سنگفرش کوچه و قصه هاي بي انتها مي بافدبا نخ هاي ابريشم کرم هاي هرگز پروانه نشدهو مرواريد هاي سپيد چشماني هميشه خيس ..
اي كاش زود تر بيايي ... اينجا سر زمين توست ... من اينجا غريبم ...
