آمدنت به سراب مي ماندديوارهاي سيماني، تا فلك افراشتهمي گذرم ثانيه ها راچشمها را گويمديده را ناديده بگيرسراب است،سرابآبي سياه استسبز خاكستري ستحجم وقت را فراموش كنتا برهوت راه كوتاهي ستبگذار تنهايي را دوره كنم!
آپ ديت شد.
