در آستانه فصلي سرد
در محفل عزاي آينه ها
و اجتماع سوگوار تجربه هاي پريده رنگ
و اين غروب بارور شده از دانش سكوت
چگونه مي شود به انكس كه مي رود، اينسان
صبور،
سنگين،
سرگردان،
فرمان ايست داد؟!
