... اي كاش پتاهي بود براي اين نگاه... براي اين چشمان باراني منتظر... براي جاده هايي كه هيچگاه پاياني ندارد و قرار نيست مسافري از آن بازگردد... به اسمان بنگر... هيچ باراني قرار بر آمدنش نيست... هيچ باراني... نه بغض من مي شكند و نه بغض آسمان... اين بغض... باراني باشي.