وقتي که دلتگ مي شم و
همراه تنهايي مي رم،
داغ دلم تازه مي شه
زمزمه هاي خوندنم
وسوسه هاي موندم
با تو هم اندازه مي شه
قد هزارتا پنجره
تنهايي آواز مي خونم
دارم با کي حرف مي زنم؟
نمي دونم، نمي دونم
اين روزا دنيا واسه من از خونم کوچيک تره
کاش مي تونستم بخونم قد هزار تا پنجره
طلوع من، طلوع من
وقتي غروب پر بزنه
موقع رفتن منه
طلوع من، طلوع من
وقتي غروب پر بزنه
موقع رفتن منه
حالا که دلتنگي داره
رفيق تنهاييم مي شه
کوچه ها نارفيق شدن
حالا که مي خوان شب و روز
به هم ديگه دروغ بگن
ساعت ها هم دقيق شدن~