دوربودي دورو آن قدر شگرفکه ترانه هاي سپاس درختانبه گوش الههء جنگل...برايت افسانه اي از قصه هاي قديمي مادربزرگ نوشتمخواندم که مي داني اش سپردمش به نسيم پاييزي ....شاخه اي بيدمشک در گلدانت نشاندمنگاهت پر از عطر ياس بود...صدايت رسا بود و نرمو سبزوقتي مي گفتي" دوستت دارم".. ماه آمدبوسيدمش نشاني ات که دادمسپيده دميده بود...~

سلام

واقعا قشنگه هم نوشته ها هم طراحي وبلاگ

بازم بهت سر ميزنم بايد بگم مثل شما ديگه داره نسلشون منقرض مي شه قدر خودتونو بدونيد

دوباره دل هواي ، با تو بودن کرده ...~

نگو اين دل ، دوري عشقت و باور کرده ...~

دل من خسته از اين دست دو آهم بردن ...~

همه آرزوهام با رفت تو مردن ... ~

حالا من يه آرزو دارم تو سينه ... ~

که دوباره چشم من تو رو ببينه ... ~

حالا من يه آرزو دارم تو سينه ... ~

که دوباره چشم من تو رو ببينه ... ~

واسه پبدا کردنت تن به دل صحرا ميدم ...~

آخه تو رنگ چشات قيمت دنيا رو ديدم ...~

توي هفت آسمون ، تو تک ستاره مني ...~

به خدا ناز دو چشمات و به دنيا نميدم ...~

حالا من يه آرزو دارم تو سينه ... ~

بنويس تا خشک سالي با باران آشنا شود چشم با نشانه ات ...~

بنويس از نبودنم .. بنويس از رفتنت ... بنويس که روزي براي تو مينوشتم ... که به واژه ها ديگر بدهکار نباشم ... ديگر با نبودنت ، با باران چشمهايم چه کنم ؟ باز هم ببارم ، باز هم ببارم که مقدار دوست داشتنمان را محک بزنيم ؟ وقتي براي تو و از تو مي نويسم عنان خود را از دست ميدهم ~ نوعي تکامل را در خود حس ميکنم آن ديگري مي شوم که جا آنچه در جامعه عرضه مي کنم و مي شناسانم تفاوت دارد....! و اين تنها بخاطر اين است که با تو مي گويم .. ~ بواسطه از تو گفتن و با تو گفتن و مکاشفه درونم با تو و ره سپردن خيالم با گامهاي توست...! ~ رها مي شوم از زمين و زمان . از همه چيز و همه کس ترا حس مي کنم سپس دستانت را در پشت پنجه هايم که مي نويسد حس مي کنم تو مرا به سفر در کاغذ سفيد ياوري! صدايت را مي شنوم که مي گويي وميخواهي که بنويسم.... بنويسم و از پرده پرده تو در توي پنهان هاي پرومته جانم پرده بر دارم. ~

پناهم بده يا ضامن اهو.. به روزم..يا علي..

چشم من بيا منو ياري بکن ~

گونه هام خشکيده شد کاري بکن ~

غيره گريه مگه کاري ميشه کرد ~

کاري از ما نمياد زاري بکن ~

اونکه رفته ديگه هيچوقت نمياد ~

تا قيامت دل من گريه ميخواد ~

هرچي دريا رو زمين داره خدا ~

با تمومه ابراي آسمونا ~

کاشکي ميداد همه رو به چشم من ~

تا چشام به حال من گريه کنن ~

اونکه رفته ديگه هيچوقت نمياد ~

تا قيامت دل من گريه ميخواد ~

قصهء گذشته هاي خوب من ~

خيلي زود مثل يه خواب تموم شدن ~

حالا بايد سر رو زانوم بذارم ~

تاقيامت اشک حسرت ببارم ~

دل هيشکي مث من غم نداره ~

مثل من غربت و ماتم نداره ~

حالا که گريه دواي دردمه ~

چرا چشمام اشکشو کم مياره ~

خورشيده روشن ما رو دزديدن ~

زيره اون اب